POCHODNE ANTRACENU:
CYGNOLINA:
Nazwa łacińska: Dithranolum
Nazwa polska: Ditranol
Synonimy: Cignolinum, Cigantralum, Dihydroxyanthranolum, Anthralinum,
Batidrolum, Cignolina, Cygnolina, Antralina, Cigantral, Batidrol
Opakowanie: 5g, 10g, 25g
Numer pozwolenia: 10815
PKWiU: 24.42.2
Stawka Vat: 7%
Kod Ean: 5g – kod: 5909991081515
10g – kod: 5909991081522
25g – kod: 5909991081539
Wymagania: Ph. Eur. IV
Opis: Żółty, brązowożółty lub pomarańczowożółty proszek, bez
zapachu, silnie drażniący.
Zastosowanie:
Ditranol, zwany także cygnoliną, antraliną lub cigantralem, czyli
1,8-dihydroksy-9(10H)-antracenon jest pochodną atranolu. Substancja jest pod
względem fizykochemicznym mało stabilna – wrażliwa na światło i
podwyższoną temperaturę. Ditranol jest stosowany w lecznictwie od ponad 120 lat;
stanowi pochodną wcześniej stosowanej chryzarobiny, która była otrzymywana
naturalnie z pnia drzewa Andira araroba. Ditranol jest otrzymywany
syntetycznie.
Związek wykazuje działanie antymitotyczne, pochłania tlen z tkanek.
Odznacza się działaniem silnie keratoplastycznym, keratolitycznym (zależnie od
zastosowanego stężenia), bakteriobójczym, grzybobójczym,
przeciwłojotokowym.
Mechanizm działania cygnoliny wynika z jej budowy chemicznej, która daje
możliwość powstawania tlenu syngletowego, anionu nadtlenkowego i rodników
hydroksylowych, odpowiedzialnych za działanie lecznicze oraz właściwości
drażniące.
Cygnolina była dawniej stosowana często w leczeniu grzybic, liszajów,
wyprysków oraz innych chorób skóry wymagających stosowania leków
redukujących (stężenia 0,02 – 0,1 %). Obecnie w wymienionych wskazaniach stosowana
rzadko. W latach trzydziestych ubiegłego wieku rozszerzono jej zastosowanie
i zaczęto ją stosować w leczeniu łuszczycy.
Jest podstawowym środkiem stosowanym zewnętrznie jako antipsoriaticum,
wykorzystywanym bardzo często w dermatologii, wypierając ze stosowania inne,
bardziej toksyczne preparaty, np. Solutio Acidi arsenicosi, Thiol i inne.
Cigantralum seu Dithranolum jest surowcem farmaceutycznym stosowanym w
praktyce receptury aptecznej do wytwarzania postaci leku ad usu externum, w
zakresie stężeń 0,03 – 2 % (niekiedy nawet do 5 %). Najczęściej wykonywane
są maści (unguenta), pasty (pasta), ostatnio także kremy (cremores).
Rzadziej wykonuje się roztwory alkoholowo-eterowe, eterowe i kolodionowo-eterowe
(solutiones spirituosae, aetherae, pyroxyllin-aetherae) - przede wszystkim do
stosowania na owłosione miejsca, np. skórę głowy. Surowiec bardzo
często przepisywany z innymi substancjami leczniczymi z grupy reductiva,
stosowanymi w leczeniu łuszczycy oraz substancjami pomocniczymi – zwykle
natłuszczającymi, np. Acidum salicylicum, Pyrogallolum, Zincum oxydatum, Pix
Lithanthracis, Pyroleum Pini, Ammonium sulfoichthyolicum, Tumenol Ammonium, Oleum
Olivarum, Oleum minerale album, Retinolum palmitinicum, Linomag liquidum,
Collargolum, Oleum Rusci, Naphtalanum, Sulfur praecipitatum et Sulfur sublimatum,
Sapo viridis, Unguentum Cholesteroli et varia antipsoriatica localia.
Pasty z Cignolinum, w których skład wchodzi Zincum oxydatum, muszą
odznaczać się odczynem kwaśnym (np. dodatek min. 0,1 % Acidum salicylicum)
MASC CYGNOLINOWA:
Oto sklad na 100 gram:
- cignolinum 0,02
- kwas salicylowy 3,0
- gliceryna 5,0
- woda destylowana
- zel(o)baza (?)
To cudo ma konsystencje bitej smietany. trzymac w lodówce. na sloncu
cygnolina barwi ubrania i skóre na fioletowo. nie tlusta i bez zapachu. lagodzi
skóre i usuwa łuske.
Maść 2%
cygnolini 2
vaselini ad 100
Maść 5%
cygnolini 5
vaselini ad100
Pasta cynkowa 0,2%
cygnolini 0,2
acidi salicylity 0,3
parafini solidi 5,0
paste zienci ad 100
Pasta cynkowa 0,5%
cygnolini 0,5
acidi salicylity 0,5
parafini solidi 10
paste zienci ad 100
PASTA FARBERA (cygnolinowa twarda) 0,1%, 0,2%, 0,4%.
Cignolini 0,1 0,2 0,4
Ac.salicilici. 2,5 2,5 2,5
Ol.parafini. 5.0 5,0 5,0
Pasta Zinci ad.100,0
MAŚĆ POTRÓJNA (cygnolinowa miękka) 1%, 2%.
Cignolini 1,0 2,0
Ac.salicilici 2,5 2,5
Prodermini 10,0 10,0
Lanolini
Vazel Flari ad.100,0
Cygnolina płynna
Cignolini 1,25 - 2,5- 5,0
Collodium elast. ad. 250,0