Strofy lubiane

[henia]

Cztery ściany świata

Przed ścianą dźwięku stoją głusi
Modlą się do muzyki
Kiedy nie pragniesz, kiedy musisz
Lepiej być nikim

Przed ścianą płaczu stoją błazny
Śmieszą ich cieni własnych podrygi
A śmiech ich pusty, śmiech ich straszny
Lepiej być nikim

Przed ścianą światła stoją ślepi
I patrzą bez zmrużenia powiek
O tym co świeci wiedzą lepiej
Niż zwykły człowiek

Pod ścianą straceń stoi heros
Patrzy oprawcom w oczy
Pali ostatni swój papieros
Na skraju nocy

Jest świat ze ścian
Rosnących w górę
W nim traci wartość słowo
Ja stoję przed zwyczajnym murem
I walę w niego głową

Jonasz Koft

[vitaminka]

Ten wiersz Cztery ściany świata już nam się powtórzył.
Jest zaskakujący niezwykłym przekazem myśli ujętej w pięknej formie rymowanego paradoksu.
Na mnie zrobił wielkie wrażenie

[henia]

Aż sprawdzę
Trochę już tu się produkujemy, i może tak się zdarzyć, że to co nas zatrzymało kiedyś tam, cały czas jest nam bliskie w sensie zastanawia, ba, nadal maluje/oddaje nasze aktualne nastroje.
Jeżeli był już tu, to przepraszam, ale bardzo bardzo go lubię. Mój ci on

Taki był i nadal jest ten Kofta [*] tak prosto, tak skromnie a wciąż dotyka w nas struny, która kiedyś tam zabrzmiała hmm... brzmi nadal?

[vitaminka]

Ja nie mam nic przeciko temu, by się powtarzały, tak jak mówisz , świadczy to tylko o zainteresowaniu wierszem i podziwem dla geniuszu poety.

[henia]

Zaczęłyśmy dzisiejszy dzień Koftą, to proponuję... i nim skończmy

Niebo i ziemia

Gdy niebo staje się podłogą
Traci przejrzystość, błękit, duszę
Niebo bezkarnie deptać mogą
Tylko kretyni lub geniusze
Tyle już urzędniczych prób
Jak by z poezji zrobić krzesło

Zostawcie ziemi ciężar stóp
A niebu jego niebieskość

Jonasz Kofta

[vitaminka]

.
.Nie wiem ***

Nie wiem czy samotność uda się zrozumieć.
Każdy swoją kwartę musi wypić gorzką.
Jak mówią żyjemy pośród tłumu ludzi
lecz nie poradzimy smutnym dniom i słowom.

Nawet, jeśli obok masz kogoś bliskiego,
nie odgadniesz nigdy jego myśli na dnie
a i on nie będzie miał takich talentów,
by ocenić to, co dla Ciebie jest ważne.

Jakoś się mijamy w dążeniach i celach.
Nawet, jeśli złożysz siebie na ofiarę,
nie zagwarantuje nikt Ci zrozumienia,
delikatność zmiecie Twą serdeczną wiarę.

Wkoło ciągle słyszysz : "Życie jest śmiertelne,
nikt z niego nie wyjdzie młody ani żywy".
Podnieś oczy w niebo, dostrzeż magię światła
- świat jest przecież piękny i jakże prawdziwy.

Przyjmij za podstawę, ten pewnik, że życie
jest jedno dla Ciebie i jedno dla innych,
choćby wkoło było morze wiatru co dzień,
myślą pozytywną dbaj o losu wynik.

Wpinaj nad horyzont słońce dobrej wiary,
bo ona jest siłą, magicznym spokojem,
daje pewność krokom i sprzyja działaniu,
myśl naszą prowadzi ku portom z nastrojem.

______________________autor Maryla__________

[vitaminka]

.
Słoneczny latawiec

Jeszcze parę ranków, kilka chłodnych nocy,
marzec z kalendarza pousuwa zimę,
ptaki się rozgwarzą nie wiadomo o czym,
trawniki zapachną fiołkowym kilimem.

Promień muśnie ciepłem poszarzały pejzaż,
grządki pomaluje złotawym krokusem,
szaroburej ściółki powymiata ciężar,
resztki śnieżnych wspomnień ciepły deszcz wypłucze.

Łąka marzeń w myślach tobą porozkwita,
popatrz, już z tęsknotą dryfują żurawie,
wiatr na skrzydłach pędzi, o resztę nie pytaj,
wysłałam ci dzisiaj słoneczny latawiec.

____________________________Ewa Pilipczuk_________

[vitaminka]

.
Erotyk wiosenny (sloneczna miłość).

Wreszcie pierwszy prawdziwy dzień wiosny,
rozśpiewały się ptaki pod niebem.
Słońce z ziemią odbyło akt miłosny,
już od rana tulili się do siebie.

Wysyłało jej długie promienie
i muskało każdą jej grudkę,
całowało przemarzniętą ziemię,
rozganiało pozimowe smutki.

Gołe drzewa jak nagie ramiona
wyciągnęła ku niemu wysoko,
stopniała wstydu biała zasłona,
obnażyła się przed nim głęboko.

Napłynęły soki aż po krańce,
rozgrzane nabrzmiewały pąki,
ciepłym oddechem lizało je słońce,
żabi chichot się rozległ od łąki.

Krokusami się mu otworzyła,
ułożyła się gniazdem bocianim
i wieczorną rosą spłynęła.
Kochanką słońca całe lato zostanie.
____________________- Hanna G______________

[vitaminka]

.
Przybądź wiosno!

Słońce promieni w dzień nie skąpi,
w ogrodzie kwitną przebiśniegi,
na brzozach nabrzmiewają pąki,
stokrotki w trawie się rozbiegły.

Tylko ten wiatr wciąż chłodem wieje,
czy ktoś ją widział gdzieś na mieście?
przyjdź do mnie szybko, mam nadzieję,
że resztki zimy zmyjesz wreszcie.

Rozkwieć mi wiersze, a marzenia
w warkoczach wierzby niech urosną,
miłość mam w sercu, więc nie zmieniaj,
niech kwitnie dalej... przybądź
wiosno!

___________________Ewa pilipczuk_____________

[henia]

Na samym dnie

Jeśli nie zejdziesz na samo dno,
Jak odmierzysz wysokość góry
Z której spadłeś?

Jeśli nie ockniesz się sam na sam
Z ciemnością, gdy ci oczy napełni,
Jak kiedykolwiek przejrzysz?

Jeśli nie zaliczysz swoich klęsk
Jak odróżnisz niemoc od pychy?
I jak się udźwigniesz?

A jeśli dokopiesz się źródła sił
Nawet u dna i w głębi ciemności,
Jeśli odbijesz się stamtąd,
Powiedz, kim jesteś,
Podaj mi rękę…

Kazimierz Wierzyński